Uns Dörp Kreien (K.Pinkpank 1912)

Wo liggt woll in dei wiede Welt

Ein Dörp, wie uns Dörp Kreien,

Wo jeden datt so gaut geföllt

Wohen man blot mag seihen,

Wo Glück un Freuden wahnen still,

Wo jeder blot datt Gaude will,

Wo Tru un Glowen schön gedeihn,

dat findst du blot in uns Dörp Kreien.

Datt liggt nich an dei Waterkant,

Nich in datt Klützer Viertel,

Datt prangt nich an datt Pommerland,

Datt liggt in’t Wendenbrüttel,

Un rings is Holt und greune Wisch

Un Fluß un See mit schöne Fisch.

Du findst kein Dörp bet an den’n Rhein,

Wat so schön liggt as uns Dörp Kreien.

Von Lübz, dei grote Eldestadt,

Is dat sihr leicht tau sinnen,

Dor geist du dörch die Kreier Strat,

Brukst di nich lang’n besinnen,

Ne schön Schossee dei bringt di ball

Bett an dei Kreier Sandkuhl dal,

Denn gah rechts aff un du fast seih‘,

Du büst denn bald in uns Dörp Kreien.

Un denn kiek rechts un denn kiek links,

Kiek hen nah alle Sieden.

Wat all du mit din Ogen findst

Dat magst du sicher lieden.

Du sühst dor Hüfer, olt und nied,

Ne Kirch ut allerölster Tied.

Son’n krist du wieder nich tau sein

As‘ blot bi uns in uns Dörp Kreien.

Un denn vergät dei Minschen nich,

Dei in uns Dörp dauhn wahnen.

Dei möst du kennen sicherlich,

Dat mücht ick di doch mahnen.

Sei stahn tau Fürst un Vadderland

Tau jeder Tied mit Hart un Hand,

Un du warst keinen annern seihn

Hier in dat ganze grot Dörp Kreien.

Un wenn du wierst noch niemals dor,

Denn lat di nicks verdreiten,

Denn kumm tau‘n 15. Februar,

Denn kannst du wat geneiten,

Denn kannst du hier in Kreien liern,

Woans gaud Lüd ehr Feste fier’n,

Denn kannst du’s mit din Ogen seihn,

Wo schön wi fier’n in uns Dörp Kreien.

Dem lieben Fürstentreu-Verein gewidmet zum

15. Februar 1912 von K. Pinkpank.